Phuket - Zeevissen

Vandaag op het programma: zeevissen! Altijd al een keertje mee willen maken, dus we zijn beide heel benieuwd hoe het zal worden (en of we überhaupt iets gaan vangen). Na het ontbijtje, wat weer goed smaakt hier bij Centara, worden we netjes op tijd opgehaald om 08:30 uur met zo'n Commuter  busje. Na nog 1 afhaling is het tijd voor de haven en naar de vissersboot. Zoals gebruikelijk hier, één plek vanwaar tientallen excursies vertrekken naar allerlei verschillende locaties. Sommigen met speedboot, sommigen met vissersboten. Dat laatste hebben wij dus, het zal een paar tandjes langzamer gaan dan de speedboot denk ik. Maar het gaat vandaag niet om de snelheid. Het zal vandaag gaan om relaxen op de boot, en vooral veel geduld hebben. Vissen is geduld hebben zonder de garantie dat je iets vangt. Als je dat niet beseft wordt het een doodvermoeiende dag. 

Anyway, het verzamelpunt is dit keer bij een haven met een ontzettend lange pier. Zo lang, dat er vrachtwagentjes klaar staan om je op te halen naar het einde van de pier. Het krioelt er weer van de Chinezen en Japanners, het lijkt erop dat nu echt de hele wereld Thailand heeft ontdekt. Aan boord vandaag, een mix van mensen totaal zijn we met 15 mannen en vrouwen. We hebben natuurlijk de bemanning, 2 Thaise mannen, er zijn wat Japanners aan boord, Chinezen, een Australisch stel, een gemixt stel 1 Spaanse en 1 Amerikaan, en 2 Nederlanders (wij natuurlijk). De vissersboot is er een met 2 verdiepingen, met aan de achterkant van die houders voor vishengels. We vissen vandaag met 4 hengels, waarbij het aas achter de boot aan drijft. Iedere hengel heeft d.m.v. een tuigje 4x kunstaas er aan hangen. Wanneer de boot al een tijdje onderweg is, laat één van de bemanningsleden het aas één voor één te water. Een dobber in de vorm van een vliegtuigje zorgt ervoor dat het aas aan de oppervlakte blijft, en dat er water spetters worden gemaakt. Dat lokt de schijnbaar bepaalde vissen naar de oppervlakte. De zelfde kerel van bemanning komt langs met een set kaarten (spelkaarten). Ik dacht, gaat ie een kaart truck doen ofzo? Maar nee, het is een bepaalde manier van 'nummertje trekken'. We zijn met 13 mensen, dus hij heeft 13 kaarten waarbij de aas nummer 1 is, en de koning nummer 13. Logisch, van laag naar hoog. Tijd voor Jen om een kaart te trekken, het is nummer 3! Oh, die kan al snel aan de beurt.... stel dat we wat vangen. Mijn beurt voor een nummer.... ik trek de kaart, nummer 10. Dus... de kans dat ik aan de beurt kom is nu wel heel klein. Gelukkig ging ik er al vanuit dat ik niks zou vangen vandaag.

Het duurt ongeveer 45 minuten voordat we de visplek bereiken. De mannen hebben sonar aan boord waardoor ze blijkbaar kunnen zien waar de vissen zitten. We cirkelen rond, wat eindeloos lijkt. Even lijkt het of er echt niks gaat gebeuren... maar dan, uit de draai van een bocht... BAM, een lijn begint te lopen. Het geluid van de slip op de molen is prachtig. De kleine Thai schreeuwt: "number one! number one!". Nog voor hij klaar is met roepen begint de molen van een tweede hengel te lopen. Het lijkt even een feestje te zijn. Korte tijd daarna is het weer 2 keer raak uit de draai van een bocht. Voor de lunch worden er 4 vissen gevangen, jawel Jennifer had nummer 3, dus die heeft er ook één te pakken! Het is een heel gevecht met de tonijn van ongeveer 50cm. Het is de eerste vis die ze ooit gevangen heeft en dan meteen zo'n grote vis ook nog! Vol enthousiasme staat ze ermee op de foto en op de film. Stoere chick heb ik toch! :-) Na een tijdje vissen we niet meer aas achter de boot, maar met eigen lijnen. Dit zijn geen vishengels, maar gewoon spoelen met visdraad, een lood en 2 haken waar je aas aan moet bevestigen. Hiermee werd maar één vis gevangen, een kleine haai soort die op de bodem leeft. Beestje was ongeveer 40cm groot. Dit doen we een uurtje of zo, dan is het tijd voor de lunch. Na een 4-tal tonijnen en één haaitje gevangen te hebben is het er tijd voor. De stuurman brengt ons naar een eilandje waar we in een rustige baai kunnen dobberen en ook eten. De ander maakt ondertussen één van de gevangen tonijnen klaar. De mannen hebben ook rijst mee, en kip voor de mensen die niet zo van vis houden. Voor iedereen genoeg te eten. Terwijl we eten op het tweede dek, zien we in het water wat helder is tot de bodem, ongelofelijk veel vissen zwemmen. Ik neem een lepel rijst en gooi dat in het water. Ze stormen erop af en letterlijk binnen een paar tellen krioelt het van de vissen. Een waar vreetfestijn!! Jennifer vraagt aan de bemanning of ze duikbrillen hebben, en die hebben ze! Onze duikbrillen hebben we in het hotel achter gelaten, wie verwacht er nou dat je op een vistocht ook de kans krijgt om zo mooi te snorkelen? We raffelen het eten af zodat we meer tijd in het water hebben met de vissen. Jennifer kan goed snorkelen met de duikbrillen die ze aanbieden. Helaas gaat het bij mij iets minder goed… hij loopt vol met water. Aan m'n snor kan het niet liggen, mijn baard is tot snorkelmodus geschoren (dus snorloos). Ik heb wel een beetje kunnen snorkelen hoor, als ik met m'n hand m'n bril goed op m'n gezicht druk gaat het wel goed.

Voor we het weten is het alweer tijd om te gaan, dus we spoelen ons af met de zoet water spuit die achterop de boot te vinden is en komen aan boord. We zitten in de zon, dus binnen no-time zijn we weer droog. We varen weer terug naar de visplek waar we de tonijnen eerder hebben gevangen en draaien weer steeds rond dezelfde plek. Weer lijkt het erop dat er niets gaat gebeuren, maar dan weer… PATS, één lijn… 2 lijnen…. 3 lijnen beginnen te lopen. Zo… gaat het dan toch nog gebeuren vandaag? De tonijn wordt één voor één binnen gehaald en de mensen juichen van blijdschap. Er zit weer wat leven in de brouwerij, het begon een beetje saai te worden. Zo snel als het enthousiasme kwam, is de saaiheid weer snel terug als de boot weer verder gaat. Er zal niets meer gevangen worden vandaag. Ik zie dat de stuurman de boot richting Phuket stuurt en ik weet dat het afgelopen is voor vandaag. Even sta ik voorop de boot te genieten van het uitzicht en de zeebries. De boot deint lekker op de golven. Voor het eerst in mijn leven zie ik vliegende vissen uit het water op komen. Meters vliegen ze voor ons uit…. nog eens komen ze uit het water, met tientallen tegelijk! Wat een cool gezicht. De tocht terug duurt lang en ik heb zelfs een tukkie gedaan in de kajuit op de terugweg. Het was een mooi dagje… geslaagd ook, met de vangst van zoveel vis. Aangezien ik er van uit ging dat we niets zouden vangen, is het echt een hoge score geweest vandaag.

Morgen checken we uit, dus we doen het 's avonds rustig aan. Het is een prachtige zonsondergang, die we natuurlijk moeten vastleggen. De laatste kans om van de bubbels te genieten op het terras, dus dat doen we ook maar. Hebben we zin om te gaan eten beneden... nee eigenlijk niet. We bestellen een pizza op de kamer, en een goddelijke blueberry cheesecake. Man-man-man wat was dat lekker! De rest van de avond gaat snel voorbij met het bekijken van de foto's en de filmpjes die we hebben gemaakt. We doen nog een poging om een filmpje te kijken op het FOX Movie kanaal… maarja, de dag was lang en vermoeiend, dus al snel gaan de luikjes dicht.

Morgen worden we opgehaald bij het hotel om naar Surat Thani te gaan. We verblijven daar 2 nachten bij de Monkey Training School. We zijn heel benieuwd!

Tot morgen maar weer…