Koh Phi Phi

Bam, daar is ie weer... de wekker van 06:00 uur. Gisteren was het bij de algemene repetitie niet helemaal zonder stress gegaan, dus vandaag doen we het anders. De spullen zijn de avond ervoor al netjes in gepakt. Kleding klaar gelegd, en de wekker staat op dezelfde tijd. Nu hebben we meer dan genoeg tijd om wakker te worden en het ontbijt naar binnen te werken.

Om 07:45 uur zijn we er klaar voor.. dit keer ècht. Keurig op tijd staat de transfer op ons te wachten. We stappen in en zetten koers naar de volgende pick-up. In z'n Toyota Commuter gaan totaal 14 passagiers. Gelukkig zit hij niet zo vol, nadat de beste chauffeur 8 mensen heeft opgehaald gaan we richting de speedboot. Het is echt bizar hoe groot dit eiland Phuket is. We rijden zeker een uur voordat we er zijn. De drukte met scooters, vrachtwagens, auto's is echt te veel van het goede. Niks voor Jen en mij... De rust en kalmte van Koh Sok of Koh Racha is echt wel meer onze style. Jammer dat je door die drukte heen moet om sommige plekjes te kunnen bezoeken. 

Anyway, we komen aan bij de speedboten. Het is wederom druk met mensen, maar de lui die dit organiseren hebben ervaring met drukte. Ze werken zeer secuur en systematisch met lijsten, gekleurde polsbandjes en luid schreeuwende Thaise lady-boys (en natuurlijk gewone jongens). We zijn "red-team", getuige het rode polsbandje wat we hebben gekregen. We krijgen wederom beknopte uitleg, vergelijkbaar met onze ervaringen bij Koh Racha. Aangezien we dit vaker hebben gedaan is het niet meer nieuw, en kunnen we makkelijker alles mee krijgen. Tijd om naar de boten te gaan, het is weer een speedboot maar dit keer slechts met 2 motoren van 200pk (het zal wel genoeg zijn...). Onze gids voor vandaag heet Bon, of zoals hij zichzelf noemt "Bond, James Bond". Het is een grappig kereltje die me doet denken aan John Cho (acteur, zoek maar ff op IMDB.com). We zitten vandaag voorin, dat is gewaagd... Maar, we weten dat het vandaag een mooie dag wordt en dat bepaald in grote mate de hoogte van de golven (en dus de klappen van de speedboot op die golven). Het beloofd een leuk ritje te worden met leuke hobbels in de weg. Bon zegt: "Take care of yourself, it's gonna be a bumpy ride". Ha Bon, je weet zeker niet dat we al een keer 2 meter hoge golven hebben getrotseerd op onze eerste speedboot tocht naar Koh Racha. Deze golfjes zijn echt peanuts vergeleken met toen. We zeggen maar niks. "Thanks, for the warning" bedank ik hem vriendelijk. Hij wilde gelijk weten waar we vandaan komen. Als ik zeg dat we uit Nederland komen zegt ie gelijk: "Ah, Ban Pursie". Omdat ik al een paar keer een Thai z'n naam heb horen zeggen wist ik meteen dat hij Robin van Persie bedoelde.. onze Flying Dutchman. Het is grappig om te zien hoe beroemd een voetballer kan worden. Zorgt ook gelijk voor een soort 'klik'.

Het is een uur naar de Koh Phi Phi eilanden, en die gekke Bond krijgt nog gelijk ook. Het is inderdaad een bumpy ride. De speedboot is kleiner dan de boot waar we al eens eerder op hebben gezeten. Het verschil is zeker te merken! Tijdens de tocht komt Bon nog eens langs om te vertellen dat we er bijna zijn, en checken hoe het met ons gaat. Rechts van ons gaat er een grote boot aan ons voorbij, het is een boot waar zijn broer op werkt. Hij verteld dat het de grootste speedboot is die vaart op de Phi Phi eilanden, ook van dezelfde firma. Heeft toevallig ook hetzelfde boot nummer 5, en heeft ook dat aantal aan motoren (225pk per stuk). Ho-ho ho-ho-ho... more power!!

Eerste stop is bij een baai waar ik de naam alweer van vergeten ben. We hebben geluk, zegt Bond, we kunnen aanmeren omdat de zee rustig genoeg is. We gaan er op af. Bond geeft aan dat we hier een korte stop maken, 30 minuten zegt ie. Van mij mag het ook wel wat minder. Het strandje is op zich wel mooi... als je strand zou kunnen zien. Het ziet echt zwart van de mensen, zoveel toeristen. Het slaat werkelijk nergens op. Ik heb maar een paar foto's gemaakt van het kolossale massa toerisme wat gaande is. Selfies makend, chinezen die 'spring' foto's van zichzelf willen hebben, en dat dus tien keer over moeten doen. Doe eens rustig, het is 35 graden... dan ga je toch niet springen in het zand. Ik wil geen azijnzeiker zijn, maar dit vinden we echt helemaal niks. Jen en ik gaan even het water in ter verkoeling, er is verder geen schaduw op het strandje en je wil even afkoelen. Dan maar de zee in toch? De tijd gaat gelukkig snel om, en we kunnen verder.

En door, naar het volgende punt. Het is Monkey Island. Een plek waar je aapjes kan bekijken en ook kan/mag voeren. Dat voeren laten we wel aan anderen over. Als je een verkeerde beweging maakt kan je gebeten worden. Iets wat je liever niet hebt. Terwijl anderen de beestjes voeren, leggen wij het vast met film en foto. Volgens mij zitten er wel leuke beelden tussen. Het is alweer tijd om te gaan, door naar het volgende punt. Het is een strak schema waar niet vanaf geweken wordt. Het volgende punt wordt een plekje waar we kunnen snorkelen... en dát vinden Jen en ik dus wel helemaal goed. We pakken onze brillen en springen het water in. Bon gooit wat brood in het water en de vissen komen er op af. Het is werkelijk een vreet festijn voor de visjes. Natuurlijk weten ze dat ze te eten krijgen hier, altijd om dezelfde tijd, en altijd op dezelfde plekjes. We hebben slechts 40 minuten hier... dat is echt te weinig, want voor we het weten is de tijd alweer om. Niet voordat we allerlei visjes gezien hebben, en natuurlijk gefilmd hebben met de Go-Pro cam... dat ding is echt fantastisch!

"I'm hungry, let's go" zegt Bond.. Ik moet lachen om hoe hij het zegt. Achteraf gezien had ik graag het eerste strandje willen overslaan, om hier langer te kunnen zijn bij de vissen. Maar, het is tijd voor lunch. We stoppen bij het 2de eiland wat bij de Phi Phi eilanden hoort. We mogen daar eten aan een buffet, een soort van kies-maar-wat-je-lekker-vindt idee. Het werkt goed, en ieder kiest wat hij wil. Tijdens het eten maken we kennis met een Portugees stel (ook van onze boot) wat op Honeymoon is. Uiteraard feliciteren we het stel, en praten we over van alles en nog wat. Je weet hoe het kan gaan... 

Na 2 uur lunchpauze gaan we door naar de laatste locatie op 1 uur varen van de lunchplaats. Vanaf het laatste punt (een eilandje waar ik ook de naam van ben vergeten) is het nog slechts 15 á 20 minuten naar Phuket. Op het laatste punt zouden we nog 1,5 uur verblijven. Het ritje ernaar toe was weer lekker bumpy. Het zonnetje fikte lekker, maar gelukkig hadden we goed gesmeerd van tevoren. Bovendien hadden we de surf shirtjes aan, dat bied ook bescherming tegen de zon. Het laatste eilandje heeft een redelijk groot strand. Veel stoeltjes met parasols (waar je voor moet betalen), we besluiten maar een stukje te gaan lopen. Als we achterop het eilandje komen, zien we 2 baaitjes. Het is lastig met de toegang (allemaal stenen op de bodem), maar dankzij de waterschoentjes kan ik makkelijk door de eerste paar meters lopen. Als ik tot m'n knieën in het water sta, zie ik de vissen gewoon al zwemmen. Het is weer zo'n voederplek, allemaal chinezen en japanners die brood gooien.... Uiteraard pak ik de cam en houd hem in de buurt van de visjes. Die beesten zijn mensen zo gewend dat ze wel erg dichtbij komen! Het is een leuke ervaring. Jennifer blijft even aan de kant (blote voeten). Na een kwartiertje ofzo kom ik naar de kant en geef ik haar m'n schoenen zodat ze ook kan kijken... het is echt zo ontzettend leuk! 

Na een tijdje lopen we weer terug naar de boot. Even handdoekjes pakken en op het strandje liggen, beetje moe van de dag. We hebben nu al een paar dingen gezien deze vakantie. We praten over de dag... wat vinden we hier nu van? Het beroemde Koh Phi Phi. Is het mooier dat wat we tot nu toe gezien hebben? Is het mogelijk dat door het massa toerisme de charme van Phi Phi verloren is gegaan? Voor ons is het wel duidelijk.

Is Koh Phi Phi het mooiste wat we gezien hebben? Nee. 

Is massa toerisme ons ding? Nee(!)

Hebben we het naar ons zin gehad vandaag? Gedeeltelijk, met name het snorkelen, en wederom het leuke contact met verschillende mensen. Ohja, en de speedboot was wel vet... ;-)

Welterusten!

PS. morgen hoogzeevissen!! (foto's van vandaag volgen nog...)