Phuket to Surat Thani

Het dagje begint rustig vandaag, om 08:00 uur zitten we aan het ontbijtje.. heerlijke toast, croissantjes, bananenpannenkoekjes met honing en een kopje koffie. Het mag weer heerlijk smaken hier. We nemen het er maar van, voorlopig weten we niet wat ons te wachten staat. Eerst 2 nachten bij de Monkey Training School, en daarna de nachttrein naar Bangkok. Het duurt even voordat we een goed ontbijtje zullen weer zien. Nog even genieten. De koffers moeten we nog doen, we hebben gelukkig tot 11:00 uur voordat we worden opgehaald. Het duurt allemaal wat langer om in te pakken, we hebben flink uitgepakt hier met 4 overnachtingen in de Honeymoon Suite. We gaan het nog missen denk ik!

10:45 Uur zijn we beneden, nog even uitchecken en de rekening betalen en dan kunnen we gaan. Onze transfer is keurig op tijd... althans zo lijkt het. De beste man stapt uit, en zegt dat hij ons naar het bus station brengt van Phuket. Hey, wacht eens even... alles leuk en aardig, maar we hebben betaald voor een direct transfer naar de Monkey Training School! Even bellen met Green Wood want ergens is er iets verkeerd gegaan. Wij bellen met kantoor Green Wood... antwoord apparaat, gesloten... het is zeker zondag? Tweede keer dat er iets verkeerd gaat met de transfer op een zondag... doen ze het erom of zo? Zijn er nog meer zondagen in deze vakantie, Jen? Nee, we vliegen terug op vrijdag.... oh, dan al? Tijd om weer zenuwachtig te worden. Maar dat is een probleem voor later. Van de vorige keer hebben we een mobiel van mr. Green Wood himself, dus we bellen hem. We leggen het verhaal uit en hij begrijpt het. Hij vraagt ter bevestiging nog even hoeveel we betaald hebben voor de transfer, en hij geeft aan dat voor dat geld er inderdaad een directe transfer zou moeten zijn. Een paar telefoontjes verder, en inmiddels 45 minuten aan tijd verloren, blijkt het geregeld. Er komt een ander vervoer ons ophalen. De chauffeur die ons naar het bus station zou brengen is er nog steeds, en ontvangt telefoontjes van zijn baas. Plots komt hij naar ons toe, en hij vraagt of ik even aan de telefoon wil komen met zijn baas. Die legt in gebrekkig Engels uit of het goed is dat deze 'driver' ons naar Surat Thani brengt. Ja, ik vind het best als hij dat ook vindt. De arme man had een ritje van een uur ingeschat, totaal niet voorbereid omdat zijn planning een fout heeft gemaakt, nu wordt hij naar Surat Thani gestuurd wat 4 uur rijden is vanaf waar wij verbleven op Phuket. Maar goed, na een uur vertraging en de enige irritatie verder kunnen we dan eindelijk vertrekken. De chauffeur moet nog het één en ander voorbereiden, tanken, bandenspanning, reserveband ophalen, en dan kunnen we eindelijk. Het is 13:00 uur als we het eiland van Phuket afrijden. Na een rit van ongeveer 4 uur (in totaal) komen we aan bij de eindbestemming. 

We maken kennis met Arjan en met zijn Thaise vrouw Somyai, en met een heleboel honden die hier de boel in de gaten houden. Ontzettend vriendelijke mensen en hele waakse honden waarbij 1 duidelijk de meest waakse rol heeft - Silver en Nederlandse Herder. We krijgen een korte tour van het verblijf, en we zien waar we verblijven. Een leuk hutje tegenover de apen. De apen verblijven binnen een terrein wat is afgezet met schrikdraad (tegen loslopende honden) en zitten elk geketend aan een paal met een afdak. Dat alles onder een gigantische ficus, wat hier dus gewoon een boom is en niet een kamerplant.

Arjan vraag: "wil je even kennis maken met de apen?" Ehmmm... voor ik kon antwoorden had Jennifer al ja gezegd natuurlijk. Blijkbaar is het antwoord ja. :-)

Arjan haalt de stroom van het draad af, en verteld ondertussen dat we altijd bij de apen mogen zonder toezicht als we dat willen.

We moeten ons dan houden aan bepaalde regels die hij ons uitlegt. Bijvoorbeeld het schrikdraad, als we binnen zitten moet het altijd aan staan (ander kunnen de apen het misschien slopen). Hij adviseert ook dat we bij bepaalde apen beter niet kunnen komen. Die spelen namelijk niet zo lief... een beetje hardhandig. Aangezien deze kortstaart makaken best sterk zijn (zelfs als ze jong zijn) dan is het maar goed om te weten welke wel lief zijn en welke niet. Arjan laat ons zien welke apen 'geschikt' zijn om mee te spelen en legt uit wat de beste manier is: gewoon gaan zitten op het bankje, dan komt hij vanzelf naar je toe. Jennifer had direct de rol als cameravrouw tot zich genomen, dus ik was onherroepelijk de sjaak. "Ga maar zitten" zegt ze, met een grijns van oor tot oor. De camera loopt al, en ik neem plaats. Het duur niet lang of ik voel wat op mijn schouders landen, en ook weer zichzelf afzetten. Het voelde als niet zo veel gewicht, merkbaar een jong aapje. Ik blijf rustig zitten, en al snel komt het beestje weer, en weer... en nog een keer, dit keer op mijn hoofd. Na een een minuut of wat besluit ik even om te kijken, en daar zit de kleine doerak mij lief aan te kijken met zijn wijze oogjes. Ik hou mijn hand uit, en hij pakt hem met beide handen beet en trekt hem naar zich toe. De uitdrukking smelten is hier wel goed op zijn plaats. We maken vriendjes en we spelen een paar minuten. Jennifer speelt met het aapje wat ernaast aan een paal zit, maar ze wordt genadeloos aangepakt. Blijkbaar is dit niet zo'n lief aapje. Arjan zit achter ons toe te kijken en zegt: "die heet Kung-Fu, volgens Somyai haalt hij altijd van die acrobatische dingen uit". En blijkbaar speelt hij ook met Kung-Fu power, want Jen d'r haarband is niet veilig, Jen d'r haar ook niet, en nog even of het shirtje en broekje wordt aan flarden getrokken. Strong little bastard die Kung-Fu. Al snel ben ik er klaar mee, en zeg tegen Jen dat ze maar met mijn nieuw gemaakte vriendje moet spelen, die is veel liever. 

We zijn uitgespeeld, voor nu, en trekken ons even terug in onze hut. Kan wel een douche gebruiken... maar dat komt straks wel. Eerst even settelen, een rondje lopen en daarna avondeten met Arjan en Somyai. Pork from the BBQ and Thai rice soup with mushrooms bamboo and tunafish. Ay, dat laatste gaat er bij Jen niet in... dus voor Jen alleen de rijst met het varkensvlees van de BBQ. Arjan heeft een hele mooie BBQ staan, een steenoven-achtig idee, wat een beetje te vergelijken is met een Weber Smoker (maar dan nog beter, volgens Arjan dan). Het eten smaakt ontzettend lekker, en we smikkelen er op los. We praten nog wat na, over van alles en nog wat voordat het dan toch echt tijd is om naar bed te gaan. 

Morgen gaan we met een bootje een tocht maken, een grot bezoeken en we gaan ook nog naar een waterval. Die laatste 2 zijn in een nationaal park en zijn onder westerse toeristen nog niet ontdekt. We zijn heel benieuwd wat de dag morgen zal brengen!