Khao Sok - Floating Bungalows

9 september 2014 - Khao Sok National Park, Thailand


De dag begint vroeg vandaag. Iets vroeger dan gepland helaas… De planning was als volgt: 8 uur ontbijt, en daarna vertrekken richting de Floating Bungalow huisjes op het stuwmeer midden in nationaal park Khao Sok. We hadden bedacht, lekker naar bed en goed uitrusten. De wekker zetten we om 7 uur, dan kunnen we voor het ontbijt de koffers op orde maken. Klinkt allemaal goed toch? Wrong! Om 04:30 uur werd ik bruut uit mijn slaap gehaald door een asociale duizendpoot, die het nodig vond om op mijn rug te kruipen. Klamboe hadden we wel, maar waarschijnlijk is hij via de opening zo op mijn rug gekropen. Vervolgens ging ik op mijn rug liggen, en daar was de duizendpoot het niet helemaal mee eens dus vond ie het nodig om KEIHARD in mijn rug te bijten. Wat een klootzak zeg, ik sprong figuurlijk wel een meter op in bed. Jen schrok daardoor wakker, en vroeg me wat er was. Op dat moment nog zwart donker natuurlijk, dus we zagen geen hand voor ogen. "Ik ben gebeten ofzo", zei ik met m'n slaperige kop. Jen pakte ondertussen een zaklampje, en op het moment dat ze het lampje aan deed voelde Jen dus wat in haar nek. Ze ging met haar hand langs haar nek, en op dat moment viel de duizendpoot van ongeveer 10 of 15 cm op het witte laken. Nou, ik kan je vertellen… we waren wel wakker op dat moment!! Dat beest was snel joh, en zag er echt super creepy uit. En die klojo heeft me dus gebeten? Het deed behoorlijk zeer, dus ik wilde wraak! Hij ontsnapte via de zijkant van het bed. Damnit! 1-0 voor de duizendpoot. Jen en ik keken elkaar aan. Fuck it, we gaan echt niet meer in bed liggen als we weten dat dat beest nog leeft. Maarja, het is 04:30 uur… dat is gewoon nog 3 uur voordat het ontbijt in zicht komt! Kut duizendpoot, hufter! We besloten het bed helemaal opnieuw op te maken, dan weten we tenminste zeker dat ie niet IN bed ligt. Zo gezegd, zo gedaan. Maar wacht, ik zie hem in m'n ooghoek het gordijn op klimmen. Binnen no time pak ik de sneaker van Jen en sla het licht uit z'n smerige lijfje. GA DOOD KLOJO! Schreeuw ik iets te enthousiast in de gehorige kamer. Oeps? Het is 1-1... Achteraf bleek dat de buren niks gehoord hebben van onze nachtelijke avonturen op leven en dood. Bed weer opgemaakt, en de klamboe maar goed ingestopt onder het matras. Met het licht aan proberen deze helden op sokken nog wat kostbare rust te pakken. Denk je dat het gelukt is? Pas 3 minuten voor de wekker sliep ik eindelijk, en Jennifer heeft helemaal niet geslapen. Winnaar is de duizendpoot, 2-1. Go see the jungle they said… it would be fun, they said.

Maar.... wouldn't miss it for the world...

Na een "aroy" ontbijt (Thais voor lekker) , weer omeletje trouwens, stappen we weer de bus in met z'n allen. Op naar 'the lake' naar de drijvende huisjes. Hopelijk zijn daar geen duizendpoten, ging gelijk door m'n hoofd. Het is ongeveer een uurtje rijden naar de 'haven'. Vanuit de haven vertrekt een 'longtail speedboot' die ons naar de huisjes brengt. Het is ongeveer een uurtje varen, kan ook iets minder geweest zijn. De tijd ging redelijk snel, er was genoeg te zien onderweg. Prachtig helder blauw water, met bergen aan alle kanten. Een echt strand is er niet omdat het een stuwmeer is. Mensen hebben een stuwdam gebouwd om energie op te wekken, de valleien lopen vol met water (en geloof me, dat is er genoeg op dit moment), en dit stuwmeer is het prachtige resultaat. Een leuk detail hierbij, je ziet af en toe boomtoppen uit het water steken. De gids vertelde ons dat het water overal 45 meter diep is. Op sommige plekken, ging hij verder, is het zelfs nog een compleet bos onder water te vinden.

Eenmaal aangekomen bij de huisjes, is het echt wel basic maar wel gewoon goed geregeld. Drijvende huisjes zijn gewoon waterdicht van boven, dat is nu wel handig want het regent vandaag non-stop. Het hoofdgebouw is helemaal open aan de zijkanten, maar ook gewoon waterdicht bovenop. Geen toilet in de drijvende huisjes, daar moet je 2 minuutjes voor lopen en klimmen op het eilandje waar we aan vast liggen (we moeten een geïmproviseerde trap over en een korte klim de heuvel op lopen). Daar heeft men een gebouwtje staan waar toilet en douches te vinden zijn. Geen warm water, het moet wel basic zijn. Maarja, dan wel weer een Europees doorspoel toilet.. dus daar hebben ze de grens van basic getrokken. Generator staat ook op dit eilandje (uitsluitend voor verlichting, we kunnen niets opladen) gelukkig hoor je die nauwelijks bij de drijvende huisjes.

Na de lekkere lunch (of course rijst, door chef-kok 'Whisky') hebben we een mooie dag gepland verder. We gaan met de longtail-speedboot naar een waterval (die gaan we ook beklimmen), daarna naar een vissersdorpje (uiteraard ook floating) en als laatste gaan we zwemmen in een grot, op zoek naar batman (nee hoor geintje, alleen op zoek naar vleermuizen). Het was echt super tof allemaal, veel opnames gemaakt weer met de Go-Pro cam, die echt goed z'n werk doet. De waterval was echt een zware beproeving, en je moest er goede anti-slip zolen voor aan doen. Schoenen, waterschoenen, of wandelsandalen. Ik had geen van die spullen bij me, maar wel m'n badslippers van tig jaar oud. Dat lijkt me wel een goed plan, kunnen goed nat worden en hebben een goede antislip zool. De zool deed het voortreffelijk, de bovenkant vond het alleen niet zo leuk dat er zoveel kracht op kwam te staan. Voor ik het wist had ik een slipper dat bestond uit 2 delen. Oei, nu nog naar beneden met 1 slipper. Maar, ik leef nog - anders had je ook dit niet kunnen lezen.
Door naar het vissersdorpje, waar ze levende vissen hebben. Op het vlot is een uitsparing gemaakt, met netten eronder. Daarin zwemmen de vissen. Vissen die je wel eens ziet in aquaria in dierentuinen? Die hebben we dus vandaag gezien, echt gave beesten en supergroot! Je kon er ook vis kopen, onze gids demonstreerde even hoe zwaar zo'n visje dan ongeveer is. Hij pakte er één uit de vriezer, en legde hem op de weegschaal. Die tikte gewoon 15 kilo aan. Dat is een best stukje vlees, als je dat allemaal moet opeten!

To the batcave! We varen weer een heel eind om naar een mooi plekje te komen. Het is alleen zo jammer dat het zo regent de hele tijd. De wind zorgt ervoor dat we het behoorlijk koud hebben. Iedereen wil er snel zijn, dan kunnen we het warme water in (ongeveer 30 graden). Eenmaal daar krijgen we allemaal een zwemvest aan, en een aantal van ons lampjes voor op je hoofd. Met een plons het water in, aaaah lekker warm! De plek waar we zijn is een soort halve cirkel, een baaitje als het ware. Allemaal bomen en groen rondom tot zo hoog je kan zien. Het is echt prachtig. En vreemd genoeg regent het daar niet zo hard? Nouja, hup die grot in, ik ben echt wel benieuwd. In de grot is het zicht best goed, zelfs op de donkerste plekken in de grot. Daar waar je echt niets kan zien bieden de lampjes uitkomst. We hebben 1 vleermuis gezien, die liet zicht wel geteld 2 seconden zien, en hij was weer weg. Dus, wij ook!

De rest van de dag wordt op het hoofdgebouw ingedeeld. Het regent te veel en te hard voor nog andere activiteiten. Er wordt een feestelijk maal voor ons klaar gemaakt hier door de aardige jongens. De rest van de avond doen we puzzel spelletjes, en laat onze vriendelijke gids Cola (zo wilde ie genoemd worden, z'n Thaise naam is ook niet te doen voor een Nederlander) een aantal kaart trucs zien. We praten nog gezellig na over van alles en nog wat met onze reisgenoten, en tja… het is gewoon gezellig, hoe cliché dat ook klinkt.


Terwijl de gekko's hier vechten over wie welke mug mag eten, werk ik de blog nog even bij. Maar, het is alweer 22:15 uur…. morgen (if no rain) gaan we om 07:00 uur met de boot op zoek naar mooie vogels, en aapjes enzo… daarna ontbijt om 08:00 uur.


Welterusten!

Foto’s

2 Reacties

  1. Patricia:
    11 september 2014
    Aha!! toch.... een eng beest... dat dacht ik al. Lang leven de wilde jungle... it would be fun. Leuk!!!
  2. Patricia:
    11 september 2014
    .... en ze zijn snel hoor!! wat dacht je?.... ze heten niets voor niets "duizendpoot"!!.