Golden Tatanka

Het is 08:00 uur en we worden ongeveer tegelijk wakker. Jen is de avond ervoor in een milde vorm van coma geraakt. Ze zou met oordoppen in gaan slapen, echter was ze zo moe (waarschijnlijk van het rijden) dat ze in één keer door geslapen heeft tot de volgende ochtend. Geen last van denderende treinen, geen last van een snurkende Nicola (ja dat doe ik als ik een verhoogde lig positie heb!). Mooi toch, nu weet ze tenminste hoe ik dat doe als ik weer eens door alles heen slaap haha :-).

Na ons vaste ritueel, (ontbijt, ontkoppelen, dumpen) vertrekken we verder richting het oosten, naar het plaatsje Golden. Onderweg rijden we nog een klein stukje door Mount Revelstoke National Park, en daarna door Glacier National Park. Deze laatste is een stuk groter, maar in vergelijking met Banff en Jasper nog steeds klein. We rijden erdoor en krijgen absoluut geen genoeg van het uitzicht. We worden omringt door hoge bergen met witte toppen en zien bosrijke omgeving en brede rivieren die langs de snelweg stromen. Af en toe zien we de railways, die helemaal van de west- naar oostkust gaan. We hebben daar een film over gezien, hoe men dat vroeger gebouwd heeft in 1881. Daar zit behoorlijk veel historie en vind het bijzonder om daar parallel aan te rijden. Halverwege in Glacier National Park stoppen we bij een informatiepunt, waar we dan eindelijk de befaamde National Park Pass kunnen aanschaffen. Eenmaal geparkeerd bij dit info-punt, ziet Jennifer wat in het gras. Het zijn de pindavriendjes waar we over gelezen hebben in andere blogs. Officieel heten ze grond eekhoorns, maar pindavriendjes is een leukere naam. Jen pakt snel de videocamera en de pinda’s (die we bij Safeways hebben gekocht) en stormt naar buiten. In een mum van tijd wordt ze bijna bestolen van haar complete zak met pinda’s. Brutale beestjes!! We voeden ze nog wat pinda’s en besluiten dan naar binnen te gaan voor de parkpass. Yes, in de pocket. We hebben onze bijdrage aan dit fantastische natuurgebied kunnen doen. De rit gaat door naar Golden, totaal zijn we weer zo’n 2 uurtjes onderweg geweest. Voor de mensen die het leuk vinden om te weten, onze camper verbruikt benzine, dat hier ongeveer 1,04 EURO per liter kost. Dat is leuk tanken toch? Iets minder leuk als je tankinhoud 200 liter is (badkuip), en gemiddeld is je verbruik 1 op 4. We hebben het er graag voor over hoor :-).

In Golden hebben we een paar dingen in de planning, namelijk bezoek aan Buffalo Ranch en de Wolf Education Centre en als laatste raften. Dat laatste staat nog met een vraagteken, i.v.m. mijn nek die nog niet helemaal de oude is – maar het gaat al wel véél beter dan paar dagen terug (gelukkig).

Onderweg naar de Wolf Education Centre komen we langs binnenwegen, met aan beide kanten flinke bossen. Jen spot weer wat langs de kant van de weg, het is hert! Als een standbeeld zo stil staat ze langs de kant van de weg. Ik stop, uiteraard, en als echte toeristen pakken we de video- en fotocamera direct (deze behoren inmiddels tot standaard uitrusting van onze middenconsole van de RV). Ze blijft zeker nog 2 minuten staan, om zich heen kijkend alsof ze ergens op wacht ofzo. Dan komt er een auto, die haalt ons in – ze blijft nog steeds stil staan. Ze loopt na ongeveer een minuut bij ons vandaan, en steekt dan over. Dat kan gewoon! Als eerste komen we bij het Wolf Education Centre. Er zijn daar een paar wolven te zien, men verteld daar over wolven en hun functie in de natuur. Ze hebben een ‘keystone’ rol in de natuur, dat wil zeggen dat als zij er niet zijn, de balans van het leven op den duur verstoord wordt en sommige soorten dieren zullen stoppen met bestaan. Dat probleem hadden ze in Yellowstone Park een aantal jaren terug – dat zien ze nu ook in Canada gebeuren. Deze mensen proberen dat onder de aandacht te brengen, en proberen zo veel mogelijk mensen hiervan te overtuigen dat wolven een essentiële rol hebben in de natuur. Mooi om te horen hoe zij met passie hier over vertellen.

Hierna, en letterlijk om de hoek, zijn we naar de buffalo ranch gegaan. We rijden zover als dat het pad ons brengt, parkeren de RV, en lopen het laatste stuk naar de ranch. Het ziet er verlaten uit, maar we lopen door tot we een paar mensen horen praten. Hier moet het zijn, een vriendelijke kerel die Leo heet, verwelkomt ons hartelijk en stelt zich voor. Er is ook nog een dame bij, Francesca uit Italië – ze probeert hier werk te vinden zodat ze kan emigreren… geef d’r eens ongelijk. Leo legt wat dingen uit, en neemt ons mee om de Buffalo’s te zien. Ze staan te grazen in een wei, ver weg van waar wij staan. Overigens staan we verhoogd, op een soort steiger achter een hek van hout gemaakt – bijna alles is van hout hier. Leo zegt dat ie ze dichterbij kan laten komen, ik vroeg me al af hoe hij dat ging doen, maar hij zal het wel weten toch? Terwijl we staan te wachten, zie ik aan de linkerkant een kraanvogel. Echt een grote vogel, lange poten, groot lijf en een mooie rode kop met een spitse snavel. Ook weer een cadeautje, deze was alleen – kraanvogels zijn volgens mij meestal in groepen. Leo is inmiddels naar het veld gelopen met een emmer in zijn handen. Here Chester!! En hij klapt in zijn handen. Ik zoom in met de videocamera, maar zie de Bison’s onverminderd doorgrazen. Here Chester!! Nogmaals, en hij slaat met de hendel van de emmer op de emmer. Ondertussen giet hij op bepaalde plekken de oats uit, dit is het lekkernij wat de Bison’s moet lokken. Ik zie in de verte 2 Bison’s richting het hek lopen, kort daarna volgt de rest. Nadat ze door het hek zijn beginnen ze te rennen, recht op de oats af, en Leo staat daar ook nog. Ehm, moet ie daar niet weg dan? Nee hij bleef staan. Ze komen steeds dichterbij en blijken niet te stoppen. Pas op het allerlaatste moment stoppen ze, op een paar meter voor hem en beginnen zich tegoed te doen aan de haver die Leo heeft uitgestrooid. Wat een fantastische beesten om zo in een kudde te zien, erg indrukwekkende dieren. Leo verteld over de bisons, hoe ze leven en hoe ze elkaar altijd uitdagen op hun rang. Dat is de reden dat hij bleef staan, ook hij heeft een rang binnen de kudde. Als hij zou vluchten, rennen ze hem omver – ook al zorgt hij al 15 jaar voor ze. Om nog even terug te komen op “Chester”. Hij roept ze op deze manier, omdat de “Bull“ Chester heette, deze is afgelopen jaar overleden wegens ouderdom. De nieuwe bull, heet ook Chester (junior) en Leo ziet veel van zijn vader in de jonge bull. Als afsluiter krijgen we nog meer achtergrond info, en laat hij traditionele wapens zien die de First Nation People vroeger gebruikte. Ook demonstreerde hij hoe je vuur kan maken, hoe men dat vroeger deed (boog, touw, stokje ertussen en wrijving). Het was weer een geslaagde dag wat mij betreft en ik kijk nu alweer uit naar morgen.

Hierna zijn we naar het Centrum van Golden gereden, ‘even’ 130 liter tanken en dan door naar Golden Municipal Campground. Hier hebben we maar snel wat eten klaar gemaakt (weer BBQ), en heb ik ook wat brandhout gehaald, ik verheug me namelijk op een fikkie :-). Tijdens het schrijven van deze blog spot Jen weer wat – het is echt ongelofelijk maar waar – Bighorn Sheep! We staan langs de rivier, en aan de overkant is een spoor (jeej) en een rotswand. Jahoor, nog meer wildlife vast te leggen! :-) Helaas is het wel een beetje ver (ongeveer 100 meter) en kunnen we ze niet zo goed vastleggen. Misschien krijgen we nog een kans….

Samenvatting van vandaag:

• Grond Eekhoorn
• Hert
• Raven
• Wolven
• Bisons (Tatanka)
• Kraanvogel
• Groothoorn Schaap